Sebelum beradu sya nak meluahkan perasaan dulu kat uolss!! T___T uhuks! apa kena la mokcik ni
tak tau nak describe apa perasaan sya skrg..hepi...sedih..terharu..semua ada..
ptg td masa dok belek2
sya pun gatal tgn pegi komen kat pict dia..tertarik sgt dgn pict tu sbb kaler baju dorang mmg cantek..suker!!
tetiba td dia chat dgn sya..
"butang baju melayu tu kamu yg belikan la"
biar betul..sya pun dah tak ingt penah bg dia butang baju melayu..haha..yelah dah 5 tahun yg lepas kami last jumpa..bila tgk balik pict dia..mmg betul la butang baju melayu mutiara yg sya belikan dr sabah..
aiks!..dah 5 tahun takkan ok lagi butang tu..kalo sya sndri pun ntah campak kat mana pun tak tahu dah haha..bukan campak sbb marah tp mgkn dah tak tau ltk mana..
seyes tetiba air mata sya..argghh!!! sya ternanges..dia ckp tu kenangan yg sya bg kat dia..bukan sbb apa sya terharu sgt..dah 5 tahun dia tak beli butang baju melayu sbb dia suka pakai yg sya bg tu mmg sng nak match dgn sumer kaler baju..dan dia akan pakai selagi msh ok..
kami bersahabat baik..sya rasa cukup gembira bila barang pemberian kita dihargai..bukan sbb dia penah jd yg istimewa tp kerana dia jd sahabat sya smpi skrg..tak kan lebih dari itu...masing2 sudah punya kehidupan sendiri walaupun ada yg belum bertemu kebahagiaan itu..mgkn belum smpi masanya :D
p/s untuk melupakan kenangan itu biar pun pahit bukan semudah semasa menciptakan kenangan mcm pelik jer ayat ni..haha..kalo tak paham rujuk kamus DBP
0 comments:
Post a Comment
tQ sebab sudi komen kat sini :D